Fabuła

Kronikarzem jest lokalny historyk Wilhelm Waibel. W latach sześćdziesiątych XX wieku natknął się w swoim rodzinnym mieście, Singen am Hohentwiel, na akta personalne robotników przymusowych z czasów nazizmu. To odkrycie zdefiniowało temat jego życiowej pracy, jaką poświęcił pojednaniu z mieszkańcami krajów najciężej doświadczonych przez Niemcy podczas II Wojny Światowej. W czasach, gdy nazistowska przeszłość nadal stanowiła w Niemczech temat tabu, Waibel rozpoczął rozsyłanie listów do byłych ofiar pracy przymusowej, pochodzących głównie z Europy Wschodniej. Pierwsze odpowiedzi otrzymał w 1989 roku. Już w dwa lata później zdołał stworzyć pierwsze stowarzyszenie byłych robotników przymusowych na Ukrainie.

Film opowiada o życiowej walce Waibela, jakiej celem było wydobycie na światło dzienne historii prac przymusowych ery nazizmu. W Polsce i Ukrainie prowadził wywiady z ostatnimi żyjącymi zesłańcami, spisując ich wspomnienia deportacji, doświadczenia pobytu i pracy w Niemczech, losy po powrocie do ojczyzny. Z determinacją prowadził konfrontacje z przedstawicielami niemieckich i szwajcarskich firm, jakie w czasie wojny z robót przymusowych czerpały korzyści, zadając pytania o ich odpowiedzialność i współczesne zobowiązania.